این کمک میکند تا افزایش ناگهانی قند خون را جلوگیری کنید.
علاوه بر این ارتباط مثبت بین رژیم های غذایی حاوی چربی بالا و یا دریافت برخی از انواع غذاهای چرب خاص (گوشت، لبنیات و ….) و سرطان پروستات وجود دارد.
-تهیه سوپهای مقوی مانند سوپ کدو حلوایی، سوپ شیر و جو، خوراک لوبیا با قارچ، سوپ شیر و قارچ و... کنار وعدههای غذایی
- ترجیحاً از مواد غذایی بسته بندی شده مثل نان صنعتی و قند و شکر بسته بندی شده استفاده گردد.
از ملینها فقط طبق دستور تیم پزشکی مراقبت از سرطان استفاده کنند.
اگر در اثر عوارض مصرف دارو و شیمی درمانی دهانتان زخم شده است از خوردن غذاهای پرنمک، تند و غذاهایی که بافت زمخت و خشن دارند (مثلا مرغ سوخاری) پرهیز کنید.
او در این باره گفته است: «موادغذایی مانند هویج، کدو حلوایی، سبزیهای سبزتیره (اسفناج، برگ چغندر وبرگهای تیره وبرگ کاهو) ازمنابع خوب ویتامین آ هستند که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک میکنند.
به طور کلی، مصرف این دسر در وعده صبحانه به میزان معقول و با در نظر گرفتن نیازهای خود از نظر غذایی میتواند یک انتخاب خوب باشد.
پنکیک به عنوان یک غذای سنتی و محبوب در تاریخهای باستانی متعددی شناخته شده است. ریشههای این دسر لذیذ به دوران باستان بازمیگردد، و از آن زمان تا به امروز، به عنوان یک قسمت مهم از فرهنگهای مختلف جهان شناخته میشود.
مصرف میوه های کامل مانند سیب، زردآلو و گلابی برای افراد مبتلا به سرطان به دلیل زخم های دهان، مشکل در جویدن، خشکی دهان یا حالت تهوع دشوار است.
هرگز خودسرانه از مکملها و حتی گیاهان دارویی استفاده نکنند.
آمادهسازی عصاره قلم: قلم را بشویید و با پیاز چهار قاچ شده، زردچوبه و فلفل سیاه در قابلمهای با آب قرار دهید.
از همین رو پزشکان معتقدند که بیماران کرونایی برای تامین انرژی خود باید تعداد وعدههای غذایی خود را افزایش دهند و به عبارت دیگر انرژی مورد نیاز بدن خود را با کاهش حجم و میزان هر غذا، اما به تناوب تامین کنند.
اگر چه دریافت پروتئین کافی درحد مقدار توسعه شده روزانه، از نیازهای واقعی انسان به حساب می آید اما مصرف رژیم غذایی پر پروتئین، معمولا با دریافت چربی زیاد و فیبر کم همراه است. اثر پروتئین بر فاکتورهای سرطان زا، وابسته به اندام، نوع تومور، نوع پروتئین و کفایت کالری رژیم غذایی است. به طور کلی با افزایش مصرف پروتئین تا سه برابر موردنیاز تومور، رشد آن افزایش می یابد ولی با دریافت غذای بیمار کمتر پروتئین، رشد آن سرکوب می شود.